Τα θαύματα του Χριστού – Νηπιαγωγείο Ατσικής Λήμνου

Ο Χριστός για να πείσει εκείνους που δεν πίστευαν στη διδασκαλία του αλλά και για να ανακουφίσει τον ανθρώπινο πόνο, άρχισε να κάνει διάφορα θαύματα. Είναι πάρα πολλά τα θαύματά Του, για αυτό θα αναφερθούμε μόνο σε κάποια.

Η θεραπεία του παραλυτικού της Καπερναούμ

Βρέθηκε ο Χριστός σε μια πόλη της Ιουδαίας, την Καπερναούμ και δίδασκε το λόγο του Θεού σε ένα σπίτι όπου τον είχαν καλέσει.Σιγά σιγά το σπίτι γέμισε κόσμο ώσπου δεν χωρούσε πια άλλους και πολλά πλήθη συγκεντρώθηκαν απ’έξω, προσπαθώντας ν’ακούσουν.Σε μια στιγμή πλησίασε μια μικρή ομάδα από τέσσερις ανθρώπους. κουβαλούσαν στους ώμους τους ένα κρεβάτι όπου πάνω του βρισκόταν ξαπλωμένος ένας άνδρας που έμενε εντελώς ακίνητος γιατί ήταν παράλυτος.

– Κάνετε χώρο να περάσουμε, παρακάλεσε ένας απο τη συνοδεία που παραλυτικού. θέλουμε να δούμε τον Ιησού Χριστό.

Κανένας δεν παραμέριζε για να περάσουν. Όμως ο παραλυτικός ήθελε οπωσδήποτε να δει το Χριστό. Ήταν σίγουρος ότι μόνο αυτός θα μπορούσε να τον γιατρέψει για να σηκωθεί από το κρεβάτι του και να περπατήσει.

Αφού λοιπόν ήταν αδύνατον να περάσουν οι συγγενείς του ανθρώπου ανέβασαν με πολύ κόπο το κρεβάτι με τον άρρωστο στη σκεπή του σπιτιού. Παραμέρισαν τότε αρκετά κεραμίδια,έκοψαν μερικά ξύλα από το ταβάνι ανοίγοντας μια μεγάλη τρύπα κι ύστερα έδεσαν το κρεβάτι του παραλυτικού με σκοινιά και το κατέβασαν στο εσωτερικό του σπιτιού, ακριβώς μπροστά στον Κύριο που μιλούσε.

Ο Χριστός είδε τον παραλυτικό και σταμάτησε την ομιλία του. Του προξένησε εντύπωση η πίστη αυτού του ανθρώπου.

– Παιδί μου, του είπε, σου συγχωρούνται οι αμαρτίες σου. Γιατί αυτές είναι η αιτία της αρρώστιας σου.

Κοντά στο Χριστό βρίσκονταν μερικοί γραμματείς. Οι γραμματείς και οι φαρισαίοι, δεν είχαν από την αρχή πάρει με καλό μάτι το Χριστό και προσπαθούσαν να βρουν αφορμές για να τον κατηγορήσουν.

Ο Χριστός διάβασε τις σκέψεις τους.- Γιατί βάζετε τέτοιες σκέψεις στο νου και την καρδιά σας; τους είπε. Σας φαίνεται πολύ εύκολο αυτό που , ότι συγχωρούνται οι αμαρτίες αυτού του δυστυχισμένου ανθρώπου;Τι θα θέλατε να του πω; να σηκωθεί, να πάρει το κρεβάτι του και να φύγει; μόνο τότε θα πιστέψετε ότι έχω τη δύναμη να συγχωρώ τις αμαρτίες; Ε, λοιπόν θα γίνει το θέλημά σας.

Και γυρνώντας προς το μέρος του παραλυτικού, του είπε: – Πάρε το κρεβάτι σου και περπάτα.Η πίστη σου σε έσωσε.

Αμέσως ο παραλυτικός, που βρισκόταν για πολλά χρόνια κατάκοιτος και ακίνητος στο κρεβάτι του, σηκώθηκε, το φορτώθηκε στον ώμο το, άνοιξε δρόμο ανάμεσα στο πλήθος και βγήκε από το σπίτι.

ο πολλαπλασιασμός των άρτων και των ψαριών – ο Κύριος περπατά πάνω στο νερό

Ο τυφλός της Ιεριχούς

Μια μέρα ο Χριστός με τους μαθητές του πλησίαζαν στην Ιεριχώ, μια πόλη της Ιουδαίας. Ο ερχομός του ξεσήκωσε τους κατοίκους της και βγήκαν στο δρόμο για να τον δουν. Σε μια γωνιά του δρόμου στεκόταν ένας τυφλός και ζητιάνευε. Άκουσε γύρω του την φασαρία και ρώτησε να μάθει τι συμβαίνει.του απάντησαν τότε πως έρχεται ο Ιησούς ο Ναζωραίος. Επειδή ο Χριστός έμενε στη Ναζαρέτ , οι Ισραηλίτες τον ονόμαζαν Ναζωραίο. Ο τυφλός που είχε ακούσει και αυτός τόσα πολλά για τον Ιησού και τα θαύματά του, συγκλονίστηκε από το αναπάντεχο αυτό νέο. Σκέφτηκε ότι του παρουσιαζόταν μια μοναδική ευκαιρία να παρακαλέσει τον Ιησού ώστε να τον βοηθήσει να βρει το φως του. – Πού βρίσκεται αυτή τη στιγμή ο Ιησούς; ρώτησε.

– Να , πλησιάζει, του απάντησαν. Τότε ο δυστυχισμένος τυφλός φώναξε με όλη του τη δύναμη: – Ιησού Ναζωραίε, ελέησέ με!

Δεν πήρε καμιά απάντηση και άρχισε να φωνάζει πιο δυνατά. Και όσο δεν έπαιρνε απάντησε τόσο πιο δυνατά φώναζε. Τότε, ο Ιησούς που είχε πλησιάσει αρκετά προς το μέρος του τυφλού τον άκουσε και σταμάτησε δίπλα του.

– Ποια βοήθεια ζητάς από μένα; τον ρώτησε. Τι θέλεις να σου κάνω;Είμαι ο Ιησούς και άκουσα την απελπισμένη σου κραυγή.

– Κύριε, του είπε, ο τυφλός απλώνοντας τα χέρια του σα νάθελε να τον αγγίξει, βοήθησε με να βρω το φως μου! Μόνο εσύ μπορείς να με βοηθήσεις.

– Είναι μεγάλη η πίστη που έχεις σε μένα, του είπε τότε ο Χριστός. Κι αυτή στου η πίστη θα σου δώσει το φως.

Με το που τελείωσε τα λόγια του ο Χριστός, μια κραυγή χαράς βγήκε από τα χείλη του τυφλού. Τα σκοτάδια που σκέπαζαν τα δυό του μάτια διαλύθηκαν και τη θέση τους την πήρε το φώς της ημέρας, τα σπίτια, οι άνθρωποι, τα δέντρα και τα πουλιά.. Από τη μια στιγμή στην άλλη έγινε το μεγάλο θαύμα και απόχτησε το ακριβό , το πολυπόθητο φως του!